کد مطلب:21002 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

راه هاي رسيدن به كمال را بيان فرماييد؟

1- سوال شما، پرسشي است بسيار عميق واساسي؛ چرا كه پاسخ اين پرسش همانند قطب نمايي است كه جهت حركت وجود آدمي را تعيين مي كند و نقش بسيار اساسي درزندگي او دارد. به راستي ازديدگاه اسلام كمال چيست و چگونه مي توان به آن رسيد؟ دراين جا يك اصل مورد وفاق است وآن حركت به سوي كمال است. گويي اين حقيقت درفطرت همه آدميان نهاده شد وهمگان براي نيل به اين كمال در حركتند؛ گرچه درانتخابهدف و مسير دچار خطا و لغزش هاي فراواني مي گردند .اما كمال آدمي چيست؟ كمال انسان گسترش وجودي او دردو عرصه معرفت وعمل است . هر مقدار دراين دو عرصهكوشاتر باشد، به كمال نزديكتر شده است. دربينش اسلام، برترين حقيقت براي شناختن وجود حق است ؛ چرا كه او مبدا ومنتهاي هستي است وگويا همه اجزاي هستي پيكان هايي هستند كه به طرف معرفت خداوند جهت گرفتهاند، تا او به وحدانيت واحديت شناخته شود و رتبه او درهستي معلوم گردد. روشن است كه اين معرفت، اقتضائاتي را درعمل ايجاب مي كند . خداوندي كه به حكمت و علم شناخته شد، روشن است كه بندگان خود را بدون هدايت نيافريده است؛ بلكه همه اسباب را براي راه يابي او فراهم ساخته وآنچه كه بايسته است، از زبان پيامبران الهي و به واسطه وحي بيان كرده است . پس راه كمال علم وعمل است؛ شناخت آنچه كه بايد عمل كرد وعمل به آنچه كه شناخته مي شود :

والعصر ان الانسان لفي خسر الا الذين آمنوا وعملو الصالحات ... .خلاصه آن كه دستورهاي قران و پيامبر، روشن ترين راه براي كمال آدمي است؛ حركت در بستر عبوديت خداوند وتلاش براي كسب فضايل اخلاقي وپرهيز از رذايل وآنچه كه موجب آلودگي جسم و روح انسان مي شود و ... چرا كه : ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين (خداوند بازگشت كنندگان به سوي او و پاكان را دوست دارد. در فراسوي اين راه، اوج كمال انسان قراردارد كه همان لقاءالله وبرخورداري از سعه وجودي ونعمت هاي بـي پايان الهي اسـت : فلا تعلـم نفس ما اخفي لهم من قره اعين... ( هيچ كس نمي داندكه پاداش نيكوكاري اش چه نعمت و لذت هاي بي نهايت است كه موجب روشني دل وديده ميگردد.(سجده/17)

بنابراين بايستي از وسايط گذشت وبه غايات رسيد. تمام عوامل مادي زندگي، وسيله اي است تا ما را به آن مقصد برساند. زنهار كه درواسطه ها بمانيم وآنها را ارزش بدانيم! اگر كسي تمام خانه اش طلا باشد وهمه انسان ها نيز خدمتگذار او باشند؛ ولي ازايمان و عمل خالي باشد، هيچ ارزش واقعي در او وجود ندارد؛ بلكه سرگرم اعتبارات وفرو رفته درمنجلاب ماديات است .

پس ارزش واقعي به آن چيزي است كه دردرون آدمي شكل گرفته و ملكه او شده است. زندگي پيامبران واولياي الهي، الگويي روشن براي اين گفته ها است. اميد آن كه ما و شما در مسأله توفيقات الهي،موفق به پيمودن راه كمال شويم.

و در اين راستا به چند پيشنهاد توجه داشته باشيد :

الف ) با رفقاي صالح، پارسا وباتقوا نشست وبرخاست كنيد . رفيق لاابالي وفاسد، به تدريج همنشين خودش را همرنگ خود مي سازد.

ب ) از محيط آلوده و ناسالم احتراز كنيد وبه جايي كه مي دانيد بساط گناه و معصيت گسترده شده است، نرويد.

ج ) ايمان وعشق و محبت به الله را درخودتان تقويت كنيد. به دعا ونيايش، با ياد نعمت هاي خدا والطاف بسياري كه در حق شما ارزاني داشته وبا مجالست با افرادي كه اين صفات درآنان بارزاست، مي توانيد معنويت را درخودتان تقويت كنيد .

د ) حرارت تقوا رابا خودسازي هر چه بيشتر فزوني بخشيد و به گناهان نزديك نشويد.

هـ ) عزم راسخ وقاطعي داشته باشيد كه از فكر گناه وصحبت درپيرامون گناه، هم چنين اصرار برگناهان دوري كنيد واگر خطايي درگذشته از شما سر زده، با همه وجودتان از آنها توبه كنيد .

اگر پيشنهادهاي مذكور را اجرا كنيد، قهراً نتايج مطلوبي خواهيد گرفت. سرنوشت هر كس وابسته به عملكرد اوست : كل نفس بماكسبت رهينه . بنابراين با تلاش پي گير، مي توان به اهداف خود رسيد وتغييرات لازم را درسرنوشت پديد آورد . براي مطالعه بيشتر دراين زمينه، ر.ك : (انسان وسرنوشت) از شهيد مطهري.



برگرفته از سايت پرسش و پاسخ نهاد مقام معظم رهبري دردانشگاه www.nahad.net